'W zapomnieniu' Agnieszka Lingas-Łoniewska

Michał to mężczyzna z przeszłością. Magda to kobieta z przyszłością. On – charyzmatyczny gangster – mieszka w tym mieście zapomnienia od zawsze, ona – młoda pedagog – wraca po latach do rodzinnych korzeni.

Kobiety mają to do siebie, że w dziewięćdziesięciu procentach uwielbiają romanse. A te które twierdzą że nie, najprawdopodobniej kłamią. Wie o tym bardzo dobrze Agnieszka Lingas-Łoniewska, która od lat pisze powieści miłosne na rockowo. Można śmiało rzec, że jest mistrzynią w zapewnianiu kobiet, że miłość przenosi góry, a nawet może zmienić groźnego gangstera w potulnego misia. To jednak nie do końca taka historia.

'Czy mówiłem już kiedyś, że cię kocham? 

Nie? 

To kiedyś Ci powiem...'

Michał i Magda - oboje mają po 25 lat i skończyli tę samą podstawówkę w rodzimym mieście. Ich cechy wspólne kończą się w tym miejscu. Ona zostaje nową pedagog w starej szkole, do której uczęszcza teraz jego młodszy brat, Marcin. Spotkanie po latach, chwilę po powrocie dziewczyny do miasteczka, kończy się pierwszym z wielu przewidzianych dla nich spięć. Nie byłoby w tym niczego problematycznego, gdyby nie zaangażowanie z jakim młoda pedagożka podchodzi do swoich obowiązków. I tak młody urwis Langer staje się kością niezgody pomiędzy dwojgiem głównych bohaterów. Bo okazuje się, że bycie jednocześnie bratem i rodzicem nie jest takie łatwe, podobnie jak ciężkie jest oddzielenie spraw służbowych od prywatnych, z czym po poznaniu historii Michała i Marcina musi zmierzyć się Magda. To trochę jak wybór czy chcemy być dobrym czy złym glinom? Czy jesteśmy w stanie dla dobra osoby którą kochamy wpakować ją w kaftan bezpieczeństwa? W książce pojawia się też bardzo ‘na czasie motyw’ zazdrosnej, odrzuconej kobiety. I dopiero to co ona potrafi zrobić pomimo domniemanej miłości przechodzi wszelkie pojęcie. Wioletta durzy się w Michale od kiedy pamięta i od tej chwili próbuje go usidlić wszelkimi metodami, nie bacząc na jakiekolwiek normy moralne. Pojęcia ‘godność’, ‘lojalność’, czy chociażby proste słowo ‘nie’, nie funkcjonuje w jej słowniku. Łatwo się zatem domyślić jak zareaguje na częste widywanie swojego docelowego z koleżanką z pracy.

'Najgorszy dla człowieka jest moment, kiedy nie widzi sensu swej egzystencji, kiedy widzi, że nie ma dla kogo żyć.'

Lektura bardzo wciągająca, sama przeczytałam w jeden dzień i już nie mogę się doczekać kiedy w moje ręce wpadnie kontynuacja losów tych bohaterów. Nie ma łatwej miłości i trudnej nienawiści, ale czasem warto się zastanowić co zrobić, żeby te uczucia doskonalić. Dobro zwiększać, zło zwalczać. 

Bastuba